Bovenstaande kop 'Ogen zijn groter dan de maag' heb ik van mijn vader geleerd; mijn vader is een optimistische man. Mensen bepalen of ze een gerecht lekker vinden door hoe het eruit ziet en niet hoe het smaakt. Iets waaraan ik mij altijd aan heb gestoord. En toch is het jammer genoeg waar.
Het allereerste wat mensen doen als ze online reserveren bij een restaurant is niet kijken naar het menu, maar naar de foto’s om te bepalen of het eten er lekker uitziet of niet. Als het er niet smakelijk uitziet, dan denken ze meteen dat ze het niet lekker zullen vinden.
Wanneer mensen iets zien dat er niet smakelijk uitziet door bijvoorbeeld de opmaak, kleur of geur denken zij al snel dat niet lekker te vinden. Moeilijke eters noem ik dit soort mensen. Natuurlijk is opmaak van een gerecht essentieel en is het uiteraard iets waar ik op let. Maar het weerhoudt mij niet om het te proeven. Er moet een verschil zijn tussen wat niet lekker is en wat niet mooi is opgedekt. Wanneer ik samen met iemand ergens ga eten en het eten ziet er niet uit hoor ik meteen dat het niet lekker smaakt. Maar smaak en uiterlijk zijn niet hetzelfde. Ik vind dat je het een eerlijke kans moet geven en dat verwacht ik ook van een recensent. Je moet je mening goed beargumenteren voordat je zegt dat het niet lekker is. Daar hebben kinderen natuurlijk meer moeite mee dan volwassenen, maar toch verbaas ik mij over hoe vaak ik het tegenkom. Meestal hoor ik dan van mensen ‘Ja maar ik weet al dat ik het niet lekker vind’ terwijl ze het bord niet eens hebben aangeraakt. Ik heb me nooit gestoord aan het uiterlijk van gerechten. In de vakantie ben ik altijd bij mijn familie in Italië, in een klein dorpje genaamd Palomonte waar agricultuur heel normaal is. Mijn oma maakt nog steeds traditionele plattelandsgerechten en let niet op hoe het eruit ziet. Ik heb geleerd dat ik zo moet denken en daar ben ik dankbaar voor. Ik heb smaken kunnen proeven en gerechten met een eerlijke mening kunnen beoordelen omdat ik gerechten niet weiger door hun uiterlijk, maar wanneer ik ze proef en dan pas weet of ik ze wel of niet smakelijk vind.
Eten is ontzettend complex en heeft verschillende uiterlijkheden. Soms moet je uit je comfortzone komen om nieuwe dingen te ontdekken en je kennis en smaak te verbreden.
Over Giuseppe Mazziotta
Giuseppe Mazziotta is achttien jaar, heeft nu al een diploma sociale hygiëne en is een van de jongste leermeesters in Nederland. Op zijn elfde draaide hij mee bij zijn vaders restaurant A Tavola aan het Kadijksplein in Amsterdam en op vijftienjarige leeftijd begon hij zijn carrière bij MOS* als demi-chef de rang. In september dit jaar startte hij een leerwerktraject als gastheer bij Spectrum** in hotel Waldorf Astoria in Amsterdam. Al jaren is Mazziotta geïnspireerd en gefascineerd door de horeca en wil hij op het hoogste niveau werken. Zijn missie is jongeren aanmoedigen de horeca in te gaan en dat doe hij door zijn ervaringen te delen.
Blijf op de hoogte!
Wil jij op de hoogte gehouden worden van het laatste restaurantnieuws en twee keer per week de digitale nieuwsbrief van De RestaurantKrant ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief.
