Een zwarte pagina in onze horecageschiedenis

Auteur: Monique van Gevelt
Columns Ondernemen 14 december 2020
Een zwarte pagina in onze horecageschiedenis

Hier zit ik dan in mijn warme thuiskantoor. Terwijl ik dit schrijf kijk ik af en toe naar buiten. Mijn blik valt op de reusachtige kastanjeboom in de achtertuin. Hij steekt zijn grillige, kale takken uit in de koude, kille mist. De kraaien in de boom krijsen zich hees, om zo de voorbijvliegende meeuwen op afstand te houden. Het doet mij denken aan een onheilspellende scène uit een of andere horrorfilm.

Een slechte film

Dat gevoel bekruipt mij ook als ik aan ons vakgebied denk. Het idee dat we in de verkeerde film zitten met z’n allen. Een onwerkelijke speelfilm met vreemde wendingen en venijnige plots. Alleen komen we nu niet uit de bioscoop met een onwezenlijk gevoel, maar worden we elke dag wakker in een droevige realiteit.

Als jij het juiste type horecabedrijf hebt, op de juiste plek zit en je gast Nederlands is, dan kun je nog op wat omzet rekenen. Want wie wil er niet even tussenuit naar een hotel? Terwijl het vertroetelen in hun restaurant er ook niet meer in zit. En het bezorgen en afhalen blijkt ook niet de heilige graal. Voor ondernemers zijn het de moeilijkste tijden ooit. De regelingen vallen niet voor iedereen gunstig uit. Sommigen vallen tussen wal en schip, anderen ondervinden de steun als een wassen neus terwijl er ook ondernemers blij zijn dat er financiële steun is. Die inzien dat het in hun specifieke situatie financieel aantrekkelijker is om nog een tijd gesloten te blijven.

De horeca als banneling

In de afgelopen weken kregen wij het gevoel om verstoten ze zijn van de economie en samenleving. Dat was misschien wel het pijnlijkst. Dan voelt je je als bedrijfstak niet gehoord en niet serieus genomen.

Nogal wiedes dat wij om een perspectief vroegen en het als oneerlijk ervoeren dat andere branches wel open mochten blijven. Het is dubbel bitter dat hun bedrijvigheid een van de redenen is dat wij nu nog langer gesloten moeten blijven.

En dan is het logisch dat pessimisme de kop op steekt. In een tijd als deze voelt het alsof wie je bent en waar je voor staat irrelevant is geworden. Terwijl elk mens, en dus elke ondernemer, zich nuttig wil voelen en van betekenis zijn voor de ander. Wij zijn graag onderdeel van iets en staan niet graag aan de zijlijn. Dat kun je de mens in ons niet kwalijk nemen.

De mentale dreun en brain-drain

Het leven van mensen staat op z’n kop. Ook in de horeca. En als het horecawerk je lust en leven is, dan is dat nu vervallen tot bijna niets. Geen reuring, geen gezelligheid, geen vaste routine en daardoor een volledig verstoord ritme. En dat trekken wij mensen niet zo goed.

Nu blijkt, des te meer, dat werken over meer gaat dan alleen geld verdienen. Dat werken óók belangrijk is voor onze geestelijke gesteldheid. Geen of te weinig werk zorgt voor een mentale dreun van jewelste. Niet alleen voor ondernemers, maar ook voor de overgebleven medewerkers. Je probeert je kernteam te motiveren en bezig te houden, maar het tempo vertraagt en iedereen wordt slomer. Mensen gaan op zoek naar een branche die meer perspectief biedt en waar ze zich wel nuttig kunnen maken.

Een grote ‘brain-drain’ in onze branche ligt op de loer. Met het vertrek van vakkundig personeel neemt de kennis in jouw bedrijf een duik. Het verder moeten afslanken van je bedrijf zal ook een uittocht van expertise betekenen. Dat is iets waar je op voorbereid moet zijn. En misschien kun je het ondervangen door nu alvast te werken aan trainings- en opleidingstrajecten voor de nieuwe garde. En door je vertrekkende medewerkers een perspectief te geven om op termijn terug te keren naar onze branche.

Licht in deze kleurloze tijd

Hoe de economie en onze branche eruitzien als we uit deze lock-down periode komen is koffiedik kijken. Maar alles wat je dit jaar hebt overwonnen is een persoonlijk succes. In onzekere tijden overeind blijven staan of juist met geheven hoofd de stekker eruit trekken toont ruggengraat.

Richting het einde van het jaar is het ook tijd voor bezinning. Realiseer je dat ieders leven zwarte en gouden randen heeft. Maar als deze tijd voor jou gitzwart is, wil dat niet zeggen dat er geen goud en dus geluk meer gloort aan de horizon. Laten we samen hopen op een beter 2021 met meer perspectief en zingeving.

Over Monique:

Monique is geboren en getogen in de horeca, in het restaurant van haar ouders. Daarna heeft zij meer dan 25 jaar gewerkt in de Internationale hotellerie en de meeting & events markt, in zo’n beetje alle disciplines, van medewerker tot commercieel directeur van een hotelgroep. Nu is ze eigenaar van Strategisch Horeca Advies en founding partner bij HorecaMonitor. Verder is columnist en geeft ze trainingen aan de HM Academy op gebied van conceptontwikkeling en marketing.

Overig nieuws