Het einde van het jaar nadert, de drukste periode van het jaar staat weer voor de deur. Nog meer uren werken, alles moet af, de feestdagen komen eraan en iedereen maakt zich op voor de laatste maanden van het jaar. Maar één ding vergeten we in deze periode al snel, stilte en rust.
Een moment dat je in geen enkele planning terugvindt. Het komt ná de laatste espresso, ná het poetsen van het fornuis, ná de diepe zucht van de chef die zijn jas dichtknoopt. De stilte na een vlammende avond.
Die paar minuten waarin de keuken dampend afkoelt, de adrenaline nog nagloeit, en iedereen op zoek is naar een stoel, of naar zichzelf.
Die stilte zegt alles. Over de dag die is geweest, over wat goed ging en wat beter kon. Over samenwerking, over spanning, over trots. En juist in die stilte wordt vaak duidelijk wie er écht leiding geeft. Leiderschap toont zich niet in het schreeuwen tijdens de piek, maar in het luisteren ná de storm. De horeca draait op tempo. ‘Rust’ voelt bijna als vloeken in de mise-en-place. Zodra het stilvalt, vullen we het met opruimen, appen, plannen of praten. Want stilstaan voelt onwennig.
Toch is precies dat wat ons ontbreekt: ruimte voor reflectie.
Ik zie het overal: chefs, ondernemers, managers, allemaal gedreven, gepassioneerd, maar vaak moe. Niet van het werk zelf, maar van het nooit kunnen uitzoomen.
De branche heeft geleerd dat succes betekent: volzitten, doordraaien, doorgaan.
Maar wanneer je nooit pauze neemt, raak je ook het gevoel kwijt waarvoor je ooit begon. De kunst van leiderschap ligt niet alleen in het plannen van de drukte, maar in het toelaten van de leegte. Want in die leegte ontstaat groei. Ik hoor jullie al denken, wat wauwel je nou weer. Maar denk maar eens goed na, wanneer heb jij rust genomen? Rust is niet hetzelfde als niets doen. Het is bewust niet vullen wat leeg mag blijven. In de keuken betekent dat: even kijken zonder oordeel. Niet meteen een proces aanpassen of iemand aanspreken, maar gewoon observeren. Hoe beweegt het team? Waar stokt de energie? Wie bloeit, wie brandt op?
Ik sprak laatst een chef die zijn team elke week tien minuten laat zitten aan het einde van de shift, zonder agenda, zonder evaluatie. Alleen maar zitten. “In het begin lachten ze me uit,” zei hij. “Nu is het hun favoriete moment van de week.” Wat daar gebeurt, is simpel én revolutionair: ruimte voor adem. Voor de mens achter het uniform. Het effect? Minder verloop, meer vertrouwen. Omdat rust niet voelt als controleverlies, maar als waardering.
Van aanjagen naar afstemmen
De beste leiders in de horeca zijn geen aanjagers meer, maar afstemmers.
Ze voelen wanneer ze gas moeten geven en wanneer ze even moeten zwijgen.
Ze begrijpen dat energie niet oneindig is, dat een team beter presteert wanneer het ook mag herstellen. De nieuwe generatie leiders laat zien dat balans geen zwakte is, maar een strategie. Ze plannen rustmomenten net zo serieus als shifts. Ze spreken over mentale fitheid met dezelfde vanzelfsprekendheid als mise-en-place. Rust is het nieuwe ritme.
Wat zou er gebeuren als we de stilte na de service bewuster gebruiken?
Niet om nog één biertje open te trekken of snel de planning te bespreken, maar om te luisteren. Naar elkaar. Naar wat er leeft in het team. Naar jezelf. Je kunt het bijna voelen wanneer die stilte goed wordt benut. De lucht in de keuken verandert. Er is zachtheid, zonder verlies van scherpte. Respect, zonder verlies van richting. En als je goed luistert, hoor je tussen die zinnen door wat er echt speelt:
• de leerling die eindelijk durft te zeggen dat hij overbelast is
• de souschef die trots is op haar brigade
• de ondernemer die stilletjes beseft dat hij zijn team meer mag vertrouwen
Dat zijn de gesprekken die verschil maken. En ze ontstaan pas als je even stopt met praten. De horeca staat bol van geluid: pannen, stemmen, muziek, orders, energie.
Maar juist daarbinnen kunnen we leren om rust te waarderen als professioneel gereedschap. De stilte na de service is geen einde, het is een begin. Een moment waarin vakmanschap verandert in menselijkheid, waarin teams hechter worden zonder woorden. Dus laat die stilte bestaan. Laat haar spreken. Want soms zegt nietsdoen meer dan duizend instructies.
Succes in deze drukke maanden en zoek af en toe ook even de rust en de stilte. Ook ik zal mijn eigen advies beter ter harte nemen.
.jpg)
Charlotte Mauritz is marketing- en brandingexpert in de wereld van food & drinks en eigenaar van Annoncé Management BV. Daarnaast is ze actief als interim-operationsmanager en host van de podcast “De Wereld van de Gastronomie”.
Fotocredits: Linda Hemmes
Blijf op de hoogte!
Wil jij op de hoogte gehouden worden van het laatste restaurantnieuws en twee keer per week de digitale nieuwsbrief van De RestaurantKrant ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief.
